Badania i obserwacje psychologiczne wykazują, że innowacyjny sposób myślenia można wytrenować, kształtując w sobie 5 podstawowych cech.
Są nimi:
a) umiejętność obserwacji,
b) nawyk zadawania prowokacyjnych pytań,
c) kreatywność w budowaniu skojarzeń,
d) tendencja do eksperymentowania
e) budowa sieci relacji.
Poszczególne elementy są ze sobą ściśle powiązane ? wpływają jedne na drugie ? tworząc pewien proces poznawczy umożliwiający wypracowanie w sobie innowatorskiego stylu patrzenia na otaczającą rzeczywistość.

OBSERWACJA
To pewnego rodzaju wyczulenie na świat zewnętrzny, umiejętność uważnego przyglądania się mu, koncentracji na szczegółach i zwracaniu uwagi na detale. Człowiek, który umie obserwować łatwo zauważa alternatywne rozwiązania i możliwości w otaczającym go świecie. Czerpie z niego inspirację. Uważne przyglądanie się odmiennościom w otoczeniu pomaga wyjść poza utarte, zautomatyzowane sposoby myślenia i rozwiązywania problemów- jest bardzo prostym sposobem na innowacyjność. Jednak umiejętność tę należy wytrenować. W trakcie socjalizacji bowiem zatracamy dziecięcą ciekawość świata i zapotrzebowanie na nowe sposoby postępowania ? w zamian uczmy się utartych, ?dobrze działających? schematów.

PROWOKACYJNE PYTANIA
Kilkuletnie dziecko zdaje mnóstwo pytań każdego dnia. Tym sposobem cały czas poznaje jak zbudowany jest świat, uczy się nowych rozwiązań, przejmuje dorobek kulturowy wypracowany przez wcześniejsze pokolenia. Niestety z biegiem lat zanika w większości z nas ta pierwotna ciekawość świata. Przestajemy pytać, staramy się stosować tylko rozwiązania i możliwości, które już znamy i jesteśmy pewni, że zadziałają. Zadawanie pytań staje się czynnością wstydliwą. To jest właśnie proces utrwalania utartych schematów, automatyzacji, ograniczania własnego umysłu. ?Dorosły tryb funkcjonowania? w tym zakresie jest bezpośrednią przyczyną braku innowacyjności. Nie pytając, nie dociekając nowych możliwości potwierdzamy status quo swojego świata, nie naruszamy jego granic. Poruszając się ciągle w tym samym obszarze własnego myślenia nie możemy opracować niczego innowatorskiego. Na pomysł, na który nie wpadł jeszcze nikt może wpaść tylko i wyłącznie ktoś kto ma w sobie niepokorność małego dziecka, komu chce się poszukiwać nowości i burzyć granice własnej rzeczywistości. Komuś kto ma odwagę i chęć zaprzeczenia logice i suchym faktom. Taka osoba nie uwierzy innej osobie, że każdy kamień tonie w wodzie. Zapyta siebie w duchu czy na pewno tak jest, czy nie ma na świcie takiego kamienia, który nie utonie w wodzie. Jeżeli będzie wytrwały w zaprzeczaniu rzeczywistości trafi w końcu na pumeks ? i stanie się autorem innowacyjnego odkrycia, które może znaleźć szerokie zastosowanie w świecie. Jeżeli nie zadałby sobie w duchu tego pytania, a jedynie przyjął informację, nie odkryłby niczego nowego, nie zburzyłby zastanego porządku rzeczy.

NOWE SKOJARZENIA
Nasz mózg jest niezwykle plastycznym narzędziem, dającym nam ogromne możliwości działania, rozumienia i uczenia się. Jednym z podstawowych procesów poznawczych jest asocjacja. Dzięki niej jesteśmy zdolni do myślenia abstrakcyjnego oraz kojarzenia ? łączenia ze sobą dwóch odrębnych zjawisk, czy obiektów. Przykładem popularnego skojarzenia może być łączenie koloru czerwonego z miłością. Podobnie jak z innymi procesami psychologicznymi w ciągu życia uczymy się popularnych skojarzeń i tego, że pewne rzeczy można ze sobą skojarzyć a innych nie można, ponieważ nie ma to sensu. Ulegając takim sugestiom przestajemy obmyślać nowe połączenia. Wiedząc, że czegoś nie da się zrobić, nie podejmujemy się działania ? rzeczywistość pozostaje niezmieniona. Wielkim innowatorom przez całe życie towarzyszy karkołomna chęć połączenia ze sobą tych dwóch obszarów, których nikt nie łączy. Na przekór wszystkiemu nie korzystają oni z ?autostrad myślenia?, ale opracowują indywidualne sposoby i unikatowe ścieżki. Daje to bowiem prawdopodobieństwo opracowania funkcjonalnego i zarazem innowatorskiego połączenia problemu i pomysłu na rozwiązanie.

EKSPERYMENTOWANIE

Po co stawiać granice tam gdzie ich nie ma? Osoba o podejściu innowacyjnym często zadaje sobie to pytanie i nie wycofuje się łatwo, nie ma zahamowań. Podstawową potrzebą, którą realizuje swoim życiem jest doświadczanie nowości i eksperymentowanie. Z tych działań czerpie inspiracje i stymuluje umysł do twórczych rozwiązań.

BUDOWA SIECI RELACJI
Inni są dla nas cennym źródłem wiedzy ? dzięki przebywaniu z nimi i uczeniu się do nich pogłębiamy swoje doświadczenia, wymieniamy sądy, poglądy, opnie ? poznajemy nowe punkty widzenia. Otwartość na świat i na innych ludzi to jedna z podstawowych umiejętności bycia kreatywnym. Wiedza na temat innych ludzi i ich doświadczeń jest bardzo cenna ? stanowi źródło inspiracji ?odmienności, różności są inspirujące, skojarzenie ich z problemem ze ?swojego świata? ? może stanowić podwaliny odkrywczego, w pełni innowacyjnego rozwiązania.
Podstawową umiejętnością potrzebną do budowy sieci relacji ? są umiejętności z zakresu komunikacji interpersonalnej ? niewerbalnych i werbalnych technik prowadzenia skutecznej i poszerzającej horyzonty rozmowy.